Aslında bu blog yazımı iş yerinde karşılaştığım sorunlara değil de, hayata dair bi’ yazı olarak yazmak istedim. Kişisel bloguma yazıp yazmama konusunda ikileme düşsem de yazının yeri burası diye düşünüyorum. İş çıkışı deli gibi acıkmış olan ben, ne yesem diye Yemek Sepeti restoranlarına bakmaya başladım. Hem uygun fiyatlı hem lezzetli olmalı diye daha yerel / adı sanı duyulmamış restoranları seçiyorum. Bunun hikayesi de şöyle … Üniversite zamanlarından kalma alışkanlık olsa gerek, acıkınca akla hep Burger King, Domino’s vs vs gibi yerler geliyor. Doyurucu oluyor da, ama gel gör ki fiyat / performans oranı çok kötü. 20 TL gibi bir rakam vererek tatsız, tuzsuz yemekler yiyorsun. Arkadaşımın dediğini siz de uygularsanız beni rahatlıkla anlayacaksınız: “Burger King menülerinden herhangi birisinin etini çıkar, sadece etini ye” …

Daha önceki siparişlerimi incelediğimde Sar Kebap’ın aslında çok iyi olduğunu hatırladım. Bi’ kere daha şans vermek istedim. Siparişin son aşamasında ödeme metodları seçilmiyordu. Yemek Sepeti kaynaklı bir sorundu. Canlı Yardıma ulaşmaya çalıştım fakat konu ile ilgilenmeleri için sipariş vermek gerekiyordu. Diğer türlü bot ile konuşmaya mahkumsunuz. Uzun uğraşlar sonucu hala ulaşamayınca bu seferlik telefonla vereyim dedim. Telefonu kim açtı bilmiyorum ama babacan bi’ amca siparişimi aldı. Sesinden belliydi.

Yemek geldi, 13 TL gibi bi’ ücretle bi’ sürü meze ve güzel bi’ Adana. Afiyetle yedikten sonra babacan sese ben de bir şeyler söylemek istedim. Evet, sırf ellerinize sağlık demek için tekrardan aradım. Gerisi anlatılmaz, yaşanır misali. O sevinci / mutluluğu hissetmek ve hissettirmek güzeldi. İşini hakkıyla yapan herkes bi’ şekilde mükafatlandırılmalı. Bundan sonra Burger King’den sipariş vermeme dışında beğendiğim restoranları tekrardan arayıp ustalarının ellerine sağlık dileklerimi ileteceğim. Küçük bi’ şey gibi gözüksede ihtiyacımız var. Evet.