Geçen hafta Nefes filmi vizyona girdi. Zaten filmle ilgili bir konu açmış, fragmandan bahsetmiş, kesinlikle gitmemiz gerektiğini söylemiştim. Bunların üzerine 16.10.2009 tarihinde AnkaMall 21.30 seansına iki kişilik biletimi internet üzerinden alarak büyük günü bekledim … Daha önceki yazımda da bahsettiğim gibi, film için çok büyük umutlar beslemiştim. İnternette dolaşan fragmanlar, film hakkında yazılan yazılar beni gerçekten etkilemiş, beklentilerimi üst seviyeye çıkarmıştı. Hani onca zamandır bu kadar büyük beklentilerle gittiğim film olmadı desem yeridir. Filmin başlangıcı, ilk dakikaları gerçekten etkileyici olmakla beraber, zaten internette dolaşan fragmanlar veya görüntülerden oluşuyordu. Asıl önemli kısım bunlardan sonrasıydı Beklediğim gibi değildi. Sevmedim abi, olmamış !!! Sen o kadar beklenti içine gir, sonra filme git, hayal kırıklığı yaşa. Harbiden olmamış. Hani tamam, filmin bazı güzel sahneleri de yok değildi. Askerliği, orada yaşananları, muhabbeti, askerliğin zorluklarını başarıyla aktarıyordu film bizlere. Filmin bazı yerlerinde çok güldüm. Hani bu filmde ben gülmek istemiyor, ağlamak istiyordum kardeşim ! Gerçi sonlarına doğru kendimi zor tuttum ama olsun … Film bitimi de farklı olmuş. Filmin yapımcıları falan gösterilirken, millet tam gidecekken, askerdekilerden toplu halde bi şarkı geliyordu. Şarkının adını hatırlamadım şimdi, bilenler varsa yazsın :) Orada millet duraksadı ayakta falan izledi … Tam bitti derken az bir kesimden alkış geldi, ama alkış tüm kesmi kaplamadı. Yani şahsen ben de alkışlamadım. Ben böyle beklemiyordum, alkışlamadım, pişman da değilim. Zaten çoğu kişi de alkışlamadı :D Onlar da benim gibi büyük beklentilere mi girdiler yoksa hüzünden mi alkışlayamadılar bilemem … Uzun lafın kısası, OLMAMIŞ !!!